Father and Sons - Ikatlong Bahagi

SIMULA NANG MAY MANGYARI SA AMIN ni Kuya Marco, iyong insidente sa kuwarto niya isang gabing bumabagyo, sinubukan kong umiwas. Pero imposible dahil una, sa isang bahay lang kami nakatira at ikalawa, magkapatid kami. Ni hindi ko siya matingnan sa mata kinaumagahan dahil natatakot ako sa magiging reaksyon niya. Na para bang ang mga sulyap ko ang makakapag-trigger ng memorya niya, kung totoo ngang nakalimutan niya na may nangyari sa amin nang gabing iyon.


Nang batiin niya ako ng "Good morning, turkey brain" sa hapag-kainan, tumigil ang pagkaba ng dibdib ko. Gayunpaman, hindi tumigil ang pag-aalala ko. Magaling kasing umarte si Kuya Marco at malakas ang kutob ko na sooner or later, su-sorpresahin niya ako. Sa labis kong pag-iisip at pag-alala, naapektuhan ang grades ko. Halos bumaba lahat ng subjects ko, at Math ang mas pinakaapektado dahil binagsak ko.


May mga pagkakataong nahuhuli ko si Kuya Marco na nakamasid sa akin, may kakaibang ngiti sa kanyang labi, ang mga mata niya'y nagniningning. Noong una, inisip ko na epekto lang marahil ng drugs. Pero dahil hindi na ako mapakali, nagdesisyon akong komprontahin siya mismo. Itinaon ko rin na wala sina Mom at Dad.


Abala siya sa paglalaro ng PlayStation sa sala. Nagkalat sa tabi niya ang empty wrappers ng chocolates at paborito niyang junk food. Nasa lapag na rin ang ilang throw pillows. Dahil naka-head set siya, hindi niya namalayan ang presensya ko sa tabi niya. Binato ko siya ng unan.


"Hey, what's your problem?" asar niyang tanong, pero patuloy pa rin siya sa paglalaro.


Kumuha ako ng isa pang unan at hinampas iyon sa ulo niya.


"What the fuck?" Tinanggal niya ang head set at ginantihan ako sa pamamagitan ng paghampas sa hita ko. Tinulak ko siya. Marahas. Tumapon siya sa sofa. Sinunggaban niya ako, at pinin-down sa sofa na parang wrestler. Malakas si Kuya Marco. Hindi ko siya magawang balyahin.


"Okay, you win," sabi ko. Signal iyon para tantanan niya ako pero nanatili siyang nakapatong sa 'kin, nakaharang ang isa niyang braso sa leeg ko, samantalang nakabaon ang isa niyang kamay balikat ko. "Let me go," protesta ko. Mabigat si Kuya Marco.


Si Kuya Marco ang klase ng tao na kapag sinaway ko, lalong nagiging stubborn. "This is what you want, isn't it?" Nagsimulang gumalaw ang ibabang bahagi ng katawan ni Kuya Marco. Ikinikiskis niya ang crotch area niya sa crotch area ko.


"Let me go!" Sumigaw na ako. Pero alam kong walang makakarinig sa 'saklolo' ko.


"Does this make you feel good?" patuloy na pagti-tease ni Kuya Marco. Nagsimulang tumigas ang ari niya sa loob ng manipis niyang shorts. Ayaw ko man, rumesponde ang sa akin - nagalit at nakipag-espadahan sa titi ni Kuya. Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Nag-init ang mukha ko. Ramdam ko ang panginginig ng buo kong katawan. "Something wants to get out down there, Miguel." Nakangisi si Kuya sa 'kin. "Let me free it for you."


Mabilis na naibaba ni Kuya Marco ang shorts ko. Umigkas ang nangangalit kong ari. "Look at that, it's almost big as mine." Hindi ako umimik. Hindi ko rin lubos maisip kung bakit nagawang mag-act ni Kuya na parang nagbibiruan lang kami. Ibinaba rin niya ang shorts at tumambad ang nakatayo niyang pagkalalaki. "See what I mean?" tanong ni Kuya Marco.


Totoo ang sinabi niya. Halos hindi nagkakalayo ang ari namin kung size ang pag-uusapan. "Seven inches when hard, mine is. You are only 16 years old and I'm already 18. When you turn my age, your dick would have increased its size. That's not fair." Parang batang sumimangot si Kuya Marco. "But at least mine's bigger in circumference."


Gusto kong sunggaban ang namumulang titi ni Kuya Marco pero wala akong lakas ng loob. Pakiramdam ko, siya ang lider sa kakaibang laro naming ito at wala akong karapatang pangunahan siya. Muling pumatong si Kuya Marco sa akin. Muling nagdikit ang aming pagkalalaki. Kaswal na dumampi sa labi ko ang labi niya. Hindi ako marunong humalik, hinayaan kong gumalugad ang dila niya. Sinipsip niya ang labi ko. Pinasok niya ang labi niya sa bibig ko. Sinupsop niya ang dila ko. Pinasupsop niya ang dila niya sa akin. Bumaba ang mga labi niya sa utong ko. Sinupsop niya ang mga utong ko. Napaliyad ako't napamura.


"No cursing, Miguel," paalala niya. Bumaba ang dila niya, tila binabaybay ang manipis na buhok na tumutunton patungong ari ko. Pinisil-pisil niya ang nangangalit kong titi. Dinilaan niya ang pinakaulo nito at tumingin sa 'kin, nakangisi. "You like it?"


Tumango ako. "How about when I do this?" Sinubo niya ang ulo ng etits ko. Mainit ang laway niya. Napaliyad ako. Dumunggo sa ngala-ngala niya ang ari ko. Napaduwal si Kuya. Napamura. "You bitch. Your turn now." Tumayo siya sa harap ko at itinutok ang titi niya sa mukha ko.


Bago ko pa man nasubo ang nangingintab niyang pagkalalaki, biglang tumunog ang doorbell.


"Fuck!"


Dali-dali kong isinuot ang shorts ko at tumakbo sa itaas papuntang kwarto ko.


"Hey, you open the door, retard!" pahabol ni Kuya Marco, na nagkukumahog din sa pagsuot ng shorts. Hindi ko na inalam kung sino'ng dumating.




NAGITLA AKO SA KAPANGAHASAN NI KUYA MARCO. Bigla ko siyang naitulak. Mabilis siyang nasalo ni Kuya James at nailigtas mula sa pagkakabagok sa glass table.


"Easy, retard" sambit ni Kuya Marco, na pinilit bumalanse upang hampasin ako pero maagap si Kuya James. Napigilan niya si Kuya Marco.


"Take it easy, gents," wika ni Kuya James, pinipigilan pa rin si Kuya Marco.


"Don't be such a prude, Miguel. It's not like we haven't been doing it for the longest time." Indignant na si Kuya Marco.


Nakatulala lang ako. It's so much for a day. Dad and mom. Kuya James and Diego. Kuya Marco going crazy. Nakakaloko ang araw na 'to. Hindi ako makatingin nang diretso kay Kuya James. Nandidiri ako sa sarili ko. Kailangan kong makaalis dito.


"Don't do that, Miguel," si Kuya James. Mahinahon ang boses, parang nagmamakaawa pero at the same time, commanding.


"Do what?" pagmamaang-maangan ko.


"Don't run away from all of these," paliwanag ni Kuya James.


"I'm just going to the washroom, for Pete's sake. Am I not allowed to do that?"


"Nice alibi," pangungutya ni Kuya Marco. Salubong pa rin ang mga kilay niya.


"This is crazy," halos maiyak kong sabi.


"Welcome to the club," segunda ni Kuya James.


Muli akong umupo sa bean bag. "Say, can you let me have that just this time?" tanong ko kay Kuya James. Ininguso ko ang juts.


"You need to ask permission from me, I'm older than you too," sabad ni Kuya Marco.


"May I?" sarkastiko kong tanong.


"Feel free," nakangising wika ni Kuya Marco.


Iniabot ni Kuya James sa akin ang isang stick. Siya na rin ang nagsindi. Hindi ako naubo sa unang hithit.


"That's my boy," pag-i-encourage ni Kuya Marco. Ipinasa ko sa kanya ang stick. Hinithit niya iyon. "Good stuff," sambit niya. Ipinasa niya ang stick kay Kuya James. Umiling ang huli.


"You're always a buzz-kill, are you not?" puna ni Kuya Marco.


"I need to watch out for you," kibit-balikat na tugon ni Kuya James.


"I tried to lure him once, you know," kuwento ni Kuya Marco sa 'kin.


"It just didn't work out," dugtong ni Kuya James.


"How?" tanong ko.


"'Why' should have been the more appropriate question," paalala ni Kuya James.


"I pretended to be afraid, I sneaked to his room at the dead hour of the night. He just wouldn't budge."


"Because I knew it was just wrong," tugon ni Kuya James.


Kinuha ko ang beer. Lumagok. Nakakapaso ang katotohanang binitawan ni Kuya James. Nawala na ang ispiritu ng alak. Wala ng lamig. Lasang ihi na.


"I have the perfect adjective for you, James. Hypocrite," nanunumbat ang boses ni Kuya Marco. "Do you agree, Miguel?"


"Hypocrite isn't an adjective, it's a noun," pakli ko. Dumampot ng ilang butil ng mani si Kuya Marco at binato sa 'kin.


"I'm not judging any of you," seryoso si Kuya James.


"That's comforting," nang-aasar pa rin si Kuya Marco.


Sinipat ni Kuya James ang suot na relo. Magha-hating gabi na pala. Inabot ni Kuya Marco ang paupos na stick ng juts. Nagde-deliryo na ako. Ang gaan-gaan ng pakiramdam ko. Tumabi ako kay Kuya James. Siniksik ko ang sarili ko sa katawan niya, na parang tutang naghahanap ng init ng katawan ng ina. Idinantay ni Kuya James ang kamay niya sa balikat ko. Malambing na hinagod niya ang likod ko. Ginantihan ko iyon ng yakap. Mainit ang katawan ni Kuya James. Parang may sariling buhay ang isa kong kamay, bahagya iyong umangat patungo sa dibdib ni Kuya James. Pinisil ang matambok na laman sa paligid ng utong. Ginitara ng isang daliri ang utong. Unti-unting tumayo.


Ang humahaplos na kamay ni Kuya James sa likuran ko ay unti-unting bumaba patungo sa pinakapuno ng puwitan ko. Pumasok sa loob ng pantalon. Tinatalunton ng daliri ang hiwa.

Father and Sons - Ikalawang Bahagi

ISTRIKTO SI DAD PERO ni minsan ay hindi siya nagbuhat ng kamay sa isa man sa amin. Gaano man katindi ang kasalanan namin. Pero naisip ko rin na baka hindi na kami bata para saktan. Sa isang banda, marahil natatakot rin si Dad na lumaban kami sa kanya sa pisikal na paraan. Halos hindi kasi nagkakalayo ang height at body build naming apat. Kami nga lang ni Kuya Marco magharutan, riot na. 


"Explain.." Mahinahon ang boses ni Dad pero sapat na iyon para dumagundong ang tibok ng pulso ko. Hawak niya ang report card. Nasa hapag-kainan kami that time, kumpleto. Isa-isang nagtaas ng tingin sina Kuya Marco (na noon ay first year college sa La Salle), si Kuya James (second year sa Ateneo) at si Mom. Nalunok ko nang buo kung ano man ang kinakain ko. Sa gilid na mata ko, napansin kong pangisi-ngisi si Kuya Marco para bang nagsasabi ng "Lagot ka ngayon." Samantalang puno naman ng 'encouragement' ang tinging iginawad ni Mom sa kin. Si Kuya James, blangko ang mukha.


"I'm sorry, Dad," wika ko.


"I don't need an apology, Miguel. I want an explanation," mahinahon pa rin kagaya kanina ang boses ni Dad.


Bakit bumagsak ako sa Math, iyon ang gustong malaman ni Dad. I've never liked numbers, you know that. Gusto ko sanang sabihin kung mayroon lang akong lakas ng loob. Pero siyempre, hindi iyon acceptable kay Dad. Whether we like it or not, we shouldn't flunk any subject. Isa pa, wala akong subject na binagsak dati pa. 


"I guess I focused more on English and Filipino that I failed Math," pakli ko.


"Nonsense. I don't need to tell what to do. Do I, Miguel?" hamon ni Dad.


"No, Dad.." sagot ko. 


"That's it?" tanong ni Kuya Marco nang buong pagtataka.


Napatingin kaming lahat sa kanya.


"Well, when I flunked in Filipino, you didn't let me use my computer for a week! That's no fair."


"James, honey," si Mom. "To be fair, you failed 4 subjects that time so the consequence had to be rather grave." Natawa kaming lahat. I swear nakita ko ring ngumiti si Dad, pero halos ga-segundo lang.




"WELL?" TANONG NI DAD, NAGHIHINTAY ng sagot sa aming tatlo. Si Kuya Marco lang ang hindi naka-tungo. Kami ni Kuya James, mukhang guilty.


"Well, Dad, what do you have to say about that?" si Kuya Marco. 


"About what, Marco?" 


"Can you cut it out, Dad? We're not completely idiots like you think, you know."


Tiningnan ko nang makahulugan si Kuya Marco. Pero tila hindi yata paawat ang loko.


"Please be honest for once - whose fault is it that you and Mom have to part ways? Is there some bastard kid that we don't know of?" Gusto kong matawa sa tanong ni Kuya Marco. Gusto ko ring sabihin na napaka-irrelevant ng isyung gusto niyang i-raise. Pero siyempre, hindi ko magawang makisali. Hangga't maaari, observer lang ako. Ganoon yata talaga kapag bunso.


"Marco!" awat ni Kuya James, na bahagya kong ikinagulat. Hindi ko kasi nakita dati na sinaway niya si Kuya Marco.


"Let him babble like a complete idiot that he says he is, James," wika ni Dad nang mahinahon.


Inobserbahan ko ang paligid. Mukhang wala namang nakahalata na may dramang nagaganap sa mesa namin. Maliban siguro sa magsyotang kaka-bill out lang.


"You really want to know whose fault it is?" paghahamon ni Dad kay Kuya Marco. Ramdam ko na naging uneasy si Kuya Marco. Alam kong hindi niya kayang i-challenge si Dad. "Your Mom has been seeing some guy. She says she's not happy with me anymore." Kaswal lang ang pagkasabi ni Dad, na para bang normal lang na may ibang lalaki si Mom.


Katahimikan. Mahabang katahimikan. Mahabang-mahabang katahimikan.


Tumawa nang malakas si Kuya Marco, out of the blue. Nagulat ako. Tinatahak namin ang kahabaan ng EDSA. Si Kuya James ang nagmamaneho. Nasa backseat ako, abala sa pagmamasid sa dinadaanan namin. Napakaluwag ng EDSA, bihirang mangyari ito. Sa stereo ng sasakyan, malamyos na pumapailanlang ang malamig na boses ni John Legend. Pagkatapos ng dinner namin kanina, nagpaalam si Dad na pupunta siya sa Batangas para umatend ng kasal ng kumpare niya. Normal lang din ang ikinilos ni Dad, na para bang walang nangyari. Pinaalala pa niya kay Kuya James na huwag daw kalimutang pakainin si Winston, ang alaga niyang golden retriever.


"What's so funny?" tanong ko na may halong pagkainis. Napaka-perfect kasi ng moment para mag-emote, at panira itong si Kuya Marco.


"This whole thing, isn't it funny? Mom's fucking some guy, Dad's looking cool about it, James is fucking some guy, and you Miguel, how can you sit there comfortably and be fucking calm?"


"What do you want us to do, Kuya?"


Kuya. Minsan ko lang magamit ang titulong iyan kay Kuya Marco. Parang batang nagsimulang umiyak si Kuya Marco. Tumingin ako kay Kuya James, umiling lang siya.


"May ilang juts ako sa condo. I'm guessing you want some, Marco?" tanong ni Kuya James.


"Hell yeah," sumisinghot na tugon ni Kuya Marco.


Napatawa si Kuya James, tumawa na rin ako. Sumabay si Kuya Marco sa tawanan namin. Nasapawan ng matunog na halakhak ang next track ni John Legend sa car stereo: We Just Don't Care.




NASA IKA-DALAWAMPUNG PALAPAG ang condo ni Kuya James. Hip na hip ang dating ng buong silid. Pinaka-theme ang libro. Sa bawat sulok ay mayroon yatang libro. Pero nagbi-blend in ang mga ito sa overall style at design ng kuwarto. Pinahanga ako ng coffee table set na inspired ng libro. Parang pinagpatong-patong na hardbound books ang mesa.


"Ikaw ang nagdesign nito, Kuya?" tanong ko habang binubuklat ang ilang koleksyon sa estante. Mga nobela ni Saul Bellow at Haruki Murakami.


"Pinagtulungan namin ni Diego," simpleng sagot ni Kuya James. Pumunta siya sa kitchen at kumuha ng tatlong bote ng beer.


"So where is he?" tanong ni Kuya Marco na sumalampak sa sofa, tila patang-pata.


"Outside the country, doing some research work," ani Kuya James. Initsa niya ang bote kay Kuya Marco.


"He's still a student?" si Kuya Marco, habang binubuksan ang beer.


"No, he's assigned by the company to do some field work." Iniabot sa 'kin ni Kuya James ang beer pagkatapos niyang buksan. Kumuha siya ng mani sa ref at ibinudbod iyon sa bowl. 


"How long have you been fucking?" kaswal na tanong ni Kuya Marco. Akala ko mapipikon si Kuya James, pero ngumiti lang ito. Pareho kami ng mga naiisip na tanong ni Kuya Marco pero hinayaan kong siya na lamang ang mag-voice out ng mga iyon.


"Two years, I guess." Hinubad ni Kuya James ang sapatos at sumalampak na rin sa bean bag. Lihim ko siyang pinagmasdan. Ibang-iba siya sa James na nakakasalamuha ko sa bahay. Dito sa sarili niyang condo, tila napaka-at ease niya sa sarili.  


"When are you planning to let the cat out of the bag? I mean to mom and dad," patuloy ang pag-usisa ni Kuya Marco.


Tinungga ko ang beer, halos mangalahati na ito nang tumigil ako.


"Mom knows."


"Hmm..." tipid na tugon ni Kuya Marco. Iba ang dating ng pag-hmmm niya sa 'kin. Iyon ang sinasagot niya sa 'kin kapag may nasasabi akong hindi niya alam o hindi niya gustong marinig. "So alam mo na nanlalalaki si Mom?" dugtong niya.


"I guess."


"Fucking homo."


"Hey," saway ko kay Kuya Marco.


"Don't worry about it, Miguel. He's right anyway," sabi ni Kuya James. "I'll be right back," tumungo siya sa isang silid.


"That was totally offensive," sita ko kay Kuya Marco. "Subukan mo kayang mag-sorry."


Nagkibit-balikat lang si Kuya Marco. Maya-maya pa ay tumayo na ito, na-bore marahil. Nagpunta sa kusina, nagbukas ng mga kabinet, bumalik sa sala, nagtingin-tingin ng ilang magazine at DVD sa estante malapit sa TV set. Kumuha siya ng ilang piraso at tatawa-tawang inihagis iyon sa akin. Nagkalat sa tabi ko ang kopya ng mga magazine na lalaking nakahubo ang nasa cover. 


"Those might interest you," pang-aasar ni Kuya Marco.


"Yeah, really interesting," pangungutya ko.


"Look at this humongous dick, unbelievable. It's either fake or the guy's taking steroids. How long do you think is this guy's shaft, ha Miguel?" 


Hindi ko pinansin si Kuya Marco. Naging uneasy na rin ako sa mga imaheng nasa aking harapan. Biglang dinakma ni Kuya Marco ang ari ko. Bigla ko rin siyang naitulak. Nasagi ang bowl ng mani sa mesa. Nahulog iyon at nabasag.


"What's wrong with you?" singhal ko kay Kuya Marco.


"What's wrong with you? Can't you take a joke?" sagot ni Kuya Marco.


 "Take it easy guys." Si Kuya James na kalalabas lang ng silid. "Stay where you are, you might hurt yourself." Kumuha siya ng dustpan at nilinis ang bubog sa sahig.


"Nasaan na ang juts mo, James?"


"Desperate men can hardly wait," pakli ni Kuya James at initsa kay Kuya Marco ang inaasam nito. Bago pa man maibudbod ni Kuya Marco ang puting powder sa mesa, pinaalalahanan siya ni Kuya James. "You mind doing it inside the washroom?"


"What, like you don't want little Miguel to see how it's done?" 


"Exactly," matipid na tugon ni Kuya James.


"You don't really have to do that," sagot ko, kay Kuya James. "I'm no longer a child, you know," dagdag ko. Conscious ako na may halong hinanakit ang boses ko. "Sooner or later, I might try to do that as well."


"See what you've done, James, you hurt his feelings," patuloy ang pang-aalaska ni Kuya Marco. Lumapit siya sa akin at ginulo ang buhok ko. Parang bata naman akong umiwas. "Come here, kid." Umusog siya sa tabi ko. This time, hindi na ako umiwas. Niyakap niya ako at hinalikan sa ulo. "There, you feel better now?" 


Tumawa si Kuya James. "Para kayong mga bata."


"Wait till you see this," wika ni Kuya Marco at siniil ako ng halik sa lips. 

Father and Sons - Unang Bahagi

"HEY, MIGUEL, DAD'S ASKING YOU," si Kuya Marco, sinipa pa ako sa ilalim ng table para kunin ang atensyon ko. Awtomatikong sinuklian ko rin siya ng sipa pero mabilis ang pag-ilag niya kung kaya't tumama ang soccer shoes ko sa binti ni Kuya James. Pigil ang pagbungisngis ni Kuya Marco at nagkibit-balikat lang si Kuya James pagkatapos akong tingnan.


"Boys, can you cut it out?" Saway ni Dad. Biglang sumeryoso na agad ang mukha ni Kuya Marco. Ganoon kaming lahat kay Dad. Isang salita niya lang, tigil kami sa aming ginagawa. "Miguel, what's your order?" Tanong niya sa 'kin.


Nasa Burgoo kaming apat. Kasama sana dapat namin si Mommy, pero lumipad ito noong isang araw papuntang Singapore para asikasuhin ang furniture business namin. Balak kasi ni Mommy na mag-branch out sa Singapore.


Every Sunday kami lumalabas para mag-dinner. Ito lang kasi ang time na halos magkakasama kami. Kahit busy sina Dad at Mom, hindi sila nakakalimot sa Sunday dinner namin. Kaya lang lately, napapansin ko na tila ilang beses na ring absent si Mom sa family dinner namin.


"I'm telling you, Mom's seeing some guy," biro ni Kuya Marco minsan nang inihatid niya ako sa Katipunan. Ayaw ni Dad na hayaan akong mag-drive mag-isa. Tsaka na raw, kapag nasa legal age na ako. Napikon ako sa sinabing iyon ni Kuya Marco, kahit alam kong biro lang 'yun. Hindi ako kumibo, at tiningnan ko siya nang masama. Parang napahiya rin si Kuya Marco sa biro niya, nagkibit-balikat siya at tumingin sa labas ng bintana. "Well, you can't blame me for thinking that. I mean, she and dad don't look like they're together anymore." May basehan naman talaga ang hinala ni Kuya Marco pero siyempre ayokong maniwala.


"Prawn Oreganato na lang, Dad," sagot ko. Kinausap ni Dad ang waiter na kanina pa pala nakaantabay sa amin. Saglit kong inobserbahan si Dad. Tila wala namang nagbago sa kanya. Sa katunayan, tila bumata pa ang itsura nito. Nasa late 40s na si Dad pero aakalain mong nasa mid-30s lamang. Sa mga regular na araw, imahe siya ng isang successful corporate man - nakasuit, salaming dumagdag sa authoritative figure niya, hip na kotse. Kapag weekends naman, makikita siya sa golf course, naka-puting polo shirt at puting walking shorts. Pati outfit niya sa bahay, para rin siyang mag-go-golf. Dad's alright, sabi ko sa sarili.


Napansin kong minamatyagan ni Kuya Marco ang pagmamasid ko kay Dad. Tiningnan niya ako nang makahulugan na tila nagsasabing, "Well?" Tinugon ko ang tanong niya ng "Fuck off". Siyempre, walang tunog. Hangga't maaari, civil kaming mag-away ni Kuya kapag kasama si Dad. Kaagad kong inilayo ang upuan para maiwasan ang pagsipa niya.


Normal sa amin ni Kuya Marco ang magharutan at mag-asaran. Madalas naming ginugulo si Kuya James pero hindi ito natitinag. May pagka-seryoso kasi sa buhay itong si Kuya James na siyang panganay sa aming tatlo. Gusto na nga nitong mag-condo malapit sa Ateneo kung saan siya pumapasok pero ayaw nina Mom at Dad. May kotse naman daw, bakit kailangan pang bumukod. Madalas itong naglalagi sa kuwarto niya para magbasa, magsulat at minsan makinig ng kakaibang musika. 'Kakaiba' dahil mga musika nina Vivaldi at Beethoven ang pinapakinggan niya. Sabi niya, ultimate goal niya raw ang makapagsulat ng nobelang maituturing na klasiko pagkalipas ng maraming taon.


Isang taon lang halos ang agwat ni Kuya James kay Kuya Marco pero tila ang layo ng pagitan ng ugali nila. Kung pino at seryoso si Kuya James, kabaligtaran naman si Kuya Marco. Black sheep na maituturing dahil ilang beses na ring nag-drop out sa La Salle. Last time na nag-uwi siya ng failed subject, binigyan siya ng ultimatum na Dad na next time na mangyari iyon, ipapadala siya sa Bicol para doon mag-aral. Tila wake-up call naman iyon kay Kuya Marco, kaya hindi na nagloko. Pero paminsan-minsan ay nakakapagpuslit pa rin ng pills sa kuwarto.


"When is Mom coming back, Dad?" tanong ni Kuya Marco habang kumakain na kami. Burgoo Stew kay Dad, Seafood Caesar Salad kay Kuya James at Grilled Chicken American naman kay Kuya Marco. Sabay-sabay rin kaming napatigil sa pagkain. Ewan ko, parang makahulugan ang tanong na iyon ni Kuya Marco. Uminom muna ng tubig si Dad bago nagsalita.


"A day from now, I guess. She's making sure the branch is all set before it opens next month."


"Why didn't you accompany her?" Follow-up ni Kuya Marco.


"One has to look out for you," pakli ni Dad.


"But we're adults, Dad. You don't need to treat us like babies." Sagot ni Kuya Marco.


"Well, that's what me and your mom have decided," si Dad. Signal na rin iyon kay Kuya Marco na tumigil na sa pagtatanong at ipagpatuloy ang pagkain. Lumikha ng marahang tunog ang plato at kutsara ni Kuya Marco nang tumayo ito para mag-wash room. Alam kong may hindi normal sa ikinikilos ni Kuya Marco, kaya sumimple ako at sinundan siya sa men's room.


Naghihilamos ng mukha si Kuya Marco nang datnan ko sa CR. Napangisi siya nang mapansin niya ako. "Ano'ng ginagawa mo dito?" singhal niya sa 'kin.


"I don't know. Maybe, you can tell me why you're acting so weird?"


"Ano 'to, one of your psychology sessions?" pang-aasar niya.


"Maybe, will you spit it out now?" pamimilit ko. Buti na lang, walang ibang gumagamit ng CR.


Hindi kumibo si Kuya Marco. Tiningnan muna ang repleksyon sa salamin at ipinunas ang kamay sa basang mukha.


"I hate to break it to you, little brother, but mom and dad are getting an annulment."




NASA FOURTH YEAR HIGH SCHOOL AKO nang madiskubre kong gumagamit si Kuya Marco. Umuulan noong nang malakas. Signal number 3 ang bagyo. Na-stranded sina Mom at Dad sa Cebu dahil nakansela ang lahat ng flight. Nagkataon ring nag-leave ang katulong namin kaya kaming tatlo lang nina Kuya James ang naiwan sa bahay. Tig-iisa kaming tatlo ng kuwarto. Panay ang kulog at kidlat nang gabing iyon. Tamang-tama sa pagbabate.  Ready na ang medyas ko at binuklat ko na ang Penthouse na kinupit ko sa kabinet ni Dad nang mag-brown out. Hindi ako sanay sa dilim kaya pumunta ako sa kuwarto ni Kuya Marco nang nakaboxers. Naka-lock. Kinatok ko nang malakas. Isang patakaran sa bahay na huwag magla-lock ng pinto. Pero dahil wala naman sina Dad, sinuway ito ni Kuya Marco.


Nakailang katok rin ako nang buksan ni Kuya Marco ang pinto. Madilim sa loob, sa isang sulok sa paanan ng kama ay may nakatirik na kandila. Naka-brief lang si Kuya Marco at pasuray-suray na bumalik sa kama. Parang lasing.


"Kuya, are you drunk?" tanong ko habang tinitingnan ang kabuuan ng silid. Wala naman akong makitang bote ng beer o wine.


"No, little bro, I'm in heaven," sagot niya, na patawa-tawa. "Come join me here, kid."


Noon ko napansin ang ilang paraphernalia sa sahig. Umuusok pa ang foil sa tabi ng kandila. Mabilis kong inapakan iyon hanggang sa mawala ang usok.


"Kuya, bangag ka na. Isusumbong kita kay Dad."


"Go ahead and do that so he'll beat the crap out of me. The fucking bastard. So self-righteous and hypocrite."


Hindi ko maintindihan si Kuya Marco that time. Ipinagpalagay ko na epekto lang iyon ng pagiging bangag niya. Sa pamamagitan ng kandila, tinulungan ko siyang makahiga nang maayos sa kama. Pilit naman niyang hinihipan ang kandila habang tumatawa, hanggang sa balutin kami ng dilim.


"Shh, be still, Miguel... Keep quiet. Mom will hear us if you speak a word." Bigla akong natakot sa inasta ni Kuya Marco. Para siyang batang may nakitang multo. Niyakap niya ako at tinalukbungan niya kaming pareho kumot. Ramdam ko ang init ng kanyang katawan, gayundin ng kanyang hininga. Alam kong mali, pero hindi ko maiwasang makiliti. Dahil mahigpit ang pagyakap niya sa akin, magkadikit nang husto ang aming katawan. Pareho kaming nakaupo sa kama, ang mga binti niya'y nakasalikop sa puwitan ko. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kumislot ang alaga ko.


"Holy cow, carabao! What was that?" Tanong ni Kuya Marco. Ako nama'y nagmaang-maangan lang. "You're liking this, aren't you?" panunukso niya. Hindi ako kumibo. "Tell me, do you like this?"